فیلم سعی داره یه داستان احساسی و رمانتیک از فرهنگ آرژانتین ارائه بده، اما متاسفانه به جایی نمی‌رسه که بتونه ارتباط عمیقی با مخاطب برقرار کنه.
داستان خیلی تکراری و کلیشه‌ایه؛ چیزی که همه از یک فیلم عاشقانه انتظار دارن، اما اینجا هیچ‌چیز جدیدی نمی‌بینی.
شخصیت‌ها هم هیچ عمقی ندارن و خیلی سریع از حالت انسان‌های واقعی به کاراکترهای سطحی و مصنوعی تبدیل می‌شن.
بازیگران هرچقدر هم تلاش کردن، اما فیلمنامه و شخصیت‌ها به‌شدت محدودکننده بودن و نمی‌ذاشتن که بازیگر بتونه بهتر بدرخشه.
فضای فیلم و موسیقی‌اش هم تلاشی برای ایجاد حس و حال خاص داشت، ولی بیشتر شبیه تلاشی بی‌ثمر بود تا اینکه واقعا تأثیرگذار باشه.
در کل، بیشتر وقتا حس می‌کردی که فیلم داره وقتتو هدر می‌ده و از یک داستان احساسی فقط ظاهرش رو برداشته بدون اینکه در عمق اون بره.
اگه دنبال یه فیلم عاشقانه و فرهنگی عمیق هستی، احتمالاً این یکی خیلی به دلت نخواهد نشست.
به‌جای اینکه جذاب و تازه باشه، بیشتر حس می‌کنی که همون داستان‌های قدیمی رو یه بار دیگه بازسازی کرده.
در نهایت، فیلم خیلی ساده و سرسری از آب در اومده که هیچ تاثیر خاصی نمی‌ذاره.
کلاً اگه از اون دسته آدم‌هایی هستی که دنبال یه فیلم احساسی متفاوت می‌گردی، این یکی قطعاً چیزی تازه بهت نمی‌ده.