راستش رو بخوای، این فیلم بیشتر شبیه یه شوخی بلند بود تا یه کمدی درست و حسابی.
یه سری آدم دور هم جمع شدن و کل فیلم فقط دنبال مسخره‌بازی و خودنمایی بودن.
شوخی‌ها؟ خب، یه‌جوری بودن که فقط خود بازیگرا بهشون می‌خندیدن.
داستان؟ اگه بشه بهش گفت داستان، پر از سوراخ‌های عجیب و غریبه که انگار نویسنده وسط راه خوابش برده.
بازی‌ها؟ سطحی و کاملاً کلیشه‌ای، انگار صرفاً واسه جذابیت بصری انتخاب شده بودن.
فیلم می‌خواست پیام بده؟ خب، پیامش توی همون ده دقیقه اول گم شد.
تنها نقطه مثبت شاید طراحی لباس‌ها و لوکیشن‌های رنگارنگ بود.
اگه دنبال یه فیلم هستی که توش مغزت خاموش بشه و بخوای فقط بخندی، شاید خوش بگذره.
ولی اگه کمی انتظار داری چیزی بیشتر از چند چهره جذاب ببینی، باید بگم اشتباه کردی.
بیشتر یه نمایش اینستاگرامی بود تا یه فیلم سینمایی واقعی.