رفیق، اول از همه، دمت گرم که این‌قدر وقت گذاشتی و یه تومار نوشتی فقط برای اینکه بگی من تومار می‌نویسم! تناقض رو داری؟ حالا بگذریم.

دوم، اگه چیزی که می‌نویسم حالتو بد می‌کنه، چرا اصلاً می‌خونیش؟ چرا این‌قدر درگیرشی؟ مگه مجبورت کردن نقدهای منو دنبال کنی؟ یه راه ساده هست: رد شو، برو یه چیزی بخون که حالتو خوب کنه.

سوم، نقد یعنی دیدن هم ضعف‌ها، هم قوت‌ها. ولی تو انگار فقط از اون دسته‌ای هستی که می‌خوان همه‌چی گل و بلبل باشه، بدون هیچ نقدی. این دیگه مشکل منه؟ نه عزیز، مشکل خودته که نمی‌تونی با نظر مخالف کنار بیای.

پس یه پیشنهاد دوستانه: به‌جای اینکه وقتتو بذاری برای غر زدن به من، برو چندتا فیلم درست‌وحسابی ببین، شاید دیدت باز شد. ولی اگه هنوزم فکر می‌کنی نقد منفی یعنی «ذهن مریض»، خب، پس بهتره با حقیقت روبه‌رو نشی، چون دنیای واقعی همیشه اون‌جوری نیست که دوست داری.