این فیلم که ادعا می‌کرد درباره‌ی خدایان قدیمه، در نهایت یه تجربه‌ی بی‌حاصل و بی‌مغزه بود.
داستانش مثل یه قصه‌ی قدیمی تکراریه که اصلاً نوآوری رو فراموش کرده.
شخصیت‌ها یکدست و کلیشه‌ای بودن، هیچ عمقی نداره و بیشتر شبیه کاراکترهای یه کتاب قدیمی هستن.
بازیگرها هم به زور دارن نقش‌هاشون رو ادا می‌کنن، ولی هیچ احساسی ازشون نمی‌آد.
دیالوگ‌ها هم مثل یه دفترچه‌ی قدیمی سر راست خوانده شدن، بی‌روح و بی‌تاثیر.
کارگردانی فیلم مثل یه فرد بی‌هدف بود که حتی نمی‌دونست باید کجا بره.
تصویربرداری شاید زیبا بوده، ولی بدون محتوا و داستان، صرفاً یه تماشای پوچ بود.
موسیقی متن هم به اندازه کافی خاص نبود و بیشتر حس بی‌احساسی رو تقویت کرد.
فیلم بیشتر وقتت رو می‌گیره تا یادآوری کنه که سینما باید از این سطح فراتر بره.
خلاصه‌ش کن، “Older Gods” یه فیلم بی‌روح و بی‌مفهومه که اصلاً به سینما نمی‌ارزه!