فيلم كاملا عميق و مفهوميه در چند بخش بخوام خلاصه ش كنم اينه 1 رهايي از وابستگي بيمارگونه(اصلا معلوم نيس بيماري مادرش واقعيه يا نه) 2 دوگانگي شخصيت انساني(خيلي از ما در عين داشتن ذات مهربان و فداكار همزمان ميتوني خودخواه باشيم و همين دوگانگي عامل بسياري از اكتهاي درست و غلطمونه) رز هم مهربانه هم خودخواه. اينگرد هم جذابه هم فرررار پيام ساده ي اين قسمتش اينه نميشه انسان رو بصورت ساده و تك بعدي تفسير كرد. 3 بدنمندي و زنانگي با پرداخت ب تجربه فيزيكي زنان و شهوت شديد بدن رو به مثابه ي قلمرويي براي قدرت و اسيپ پذيري نشون ميده . بخش جذابش هم جو و محيط فيلم بود . گرماي خفقان اور . امواج دريا و شرجي بودن و فضاي سورئال كلينيك گومز تماما بازتابي از اشفتگي دروني ادمهاس همون تضاد ذاتي دروني كه گفتم بالاتر. فيلم از نظزم در دسته كاملا بالاتر از متسط قرار ميگيره با توجه به اينكه اولين تجربه ي كارگردان بود . سليقه ي من نبود اما تونستم دركش كنم و بفهمم حرفش چيه براي همين امتياز من به اين فيلم 7 از 10 يادمون نره زندگي منعطفه ميتونيم تغيييرش بديم اما درعين حال كشسانه و شايد با ضرب شديدتر به چيزي كه باهاش بزرگ شديم برگرديم شايدم نه !!! تضاد و غير قطعي بودن تفسير اين فيلمه اگه فقط در دو كلمه خلاصه ش كنيم

نمیدونم چرا، حس میکنم
دیدن این فیلم، باعث خواهد شد
دچار افسردگی شدیدی بشم
و در پایان، از اینکه زیر ستم
اینا هستیم، خوشحال باشم
و بگم: حداقل اینجا ما رو
سالم و سلامت زیر خواک می‌فرستن
اگه مثل این بودم چی میشد؟؟