این فیلم رو تماشا کردم. تمام احساسات رو داره:
خنده، گریه، شادی، ناراحتی، پیروزی، شکست، صعود، سقوط و… داستانی که داره با این که از یک سری جهات ناراحت کننده ست اما در عین حال جذابیت خاصی به فیلم بخشیده و موسیقی متن انیو موریکونه فیلم رو بسیار زیبا جلوه داده و بازیگری رابرت دنیرو بسیار قدرتمند و روایت فیلم و برش های نما به نما بسیار عالی و مناسب هستند.

شاید ۴۰ دقیقه اولش بخاطر ریتم کندی که داره خسته بشی ولی واقعا داستان جذبت میکنه

به جرات یکی از بهترین فیلم های تاریخ محسوب میشه
داستاد فوق العاده
موسیقی شاهکار و نادر و جادویی
فیلم برداری و لوکیشن نیویورک کلاسیک
بازیگر ها درجه یک
چهار ساعت فیلمه و شما اصلا نمی فهمید کی تموم میشه

محشره حس و حال عجیبی داره