فیلم با این که تم جذابی داره و می‌خواد به معمای گمشده‌ها و تاریکی‌های ذهنی یه شخصیت پرداخته باشه، در عمل اصلاً نتونسته این ایده‌ها رو به درستی به تصویر بکشه. از همون ابتدا بهت وعده یه معمای پیچیده و جذاب رو می‌ده، ولی در نهایت بیشتر شبیه به یه تلاش بی‌فایده برای پیچیده‌تر کردن داستان می‌شه.

بازیگران هم که ظاهراً همه‌شون برای این پروژه انتخاب شدن که فقط باشن، نه اینکه چیزی به فیلم اضافه کنن. حتی بازیگر اصلی هم نمی‌تونه احساسات پیچیده‌ای رو که باید توی شخصیتش نشون بده، منتقل کنه. دیالوگ‌ها خالی از انرژی و در مواقعی کاملاً مصنوعی به نظر می‌رسن.

کارگردانی و تدوین فیلم هم چیزی نیست که بشه بهش امید بست. کارگردان تمام سعی‌اش رو کرده که فیلم رو پر از تعلیق و هیجان کنه، ولی در نهایت تمام صحنه‌ها به یکدیگر متصل نمی‌شن و فیلم احساس یک تکه‌تکه بودن می‌ده. ریتم فیلم هم دچار افت‌های جدی شده و در بعضی بخش‌ها اصلاً نمی‌دونی باید به کدوم قسمت توجه کنی.

در نهایت، “Last Known Location” یه فیلمه که نه معمای جالبی داره، نه درام تاثیرگذاری و نه حتی یک پایان منطقی و قوی. در مجموع، می‌تونم بگم این فیلم چیزی بیشتر از یک تجربه سینمایی ضعیف نیست.