از بهرام زند بعید بود که دوبله ی تام هنکس را غیراز جلال مقامی انتخاب کند …
برای کسایی مثل ما ایرانیان که در روزگاری رتبه ی نخست دوبله ی دنیا را داشتیم البته با ایتالیا که همیشه ایتالیا از پیشرفته بودند تکنولوژی و کیفیت بالاتر بود و ایران ما هم تکنولوژی و البته هنر دوبلری که حتی کمپانی های غولی که ماندگارترین فیلم های تاریخ را ساختند مثل گلدن مایر از جایی بنام ایران و دوبلرهایی مثل چنگیز جلیلوند نام میبردند که گویی حتی از صدای واقعی خود هنر پیشه میتونند صدا و کاراکتر و شخصیت هنرپیشه را بهتر انتخاب و دوبله کنند و باهنر خودشون گاهی دیالوگ هارا هم تغییر میدادند مثل وقتی یک ضرب المثل امریکایی که در زبان اصلی خیلی بامزه و صدای خنده ی تماشاچی‌ها فضای سینمارا پر میکرد برای بیننده ی فارسی زبان اصلا خنده دار و حتی جالب و معنی هم نمیداد که تغییر داده میشد …
مثل دیالوگ های فیلم های وسترن جان وین و یا سیلوستر استالونه در راکی یک که چنگیز جلیلوند در سال 1979 مثلا : از زبان راکی میگفت ترق تروق … یا میگفت راکی!!!پاسخ میداد : چیه؟ میگفت : لایق زیر خاکی
حالا جلال مقامی کو …؟؟؟؟